این شعر را از یک وبلاگ برداشتم و درش یه کمی دست بردم و تصحیحش کردم .دلت اومد یه نظر بدید، بد نیست : بودن برای هیچ کسی منتی نداشت در این میان دلی به دلی رغبتی نداشت گردیده بود شیوه اهل زمین صفا اما کسی از عاقبت دل خبر نداشت تنها و خسته در پی یاران دویده ام زین جملگی ، یکی به من زار رو نداشت من در پی شادی آنان و ای دریغ یاری برای شادی این دل قدم نداشت خواهم سخن بگویم وعقده گشا کنم گوشی برای درد دل من زمان نداشت صد بار گفته ام غم خود با گل بهار پژمرده شد چو تاب و توان سخن نداشت خواهم روم به سوی دیاری بدون یار انجا که هیچ کس سخنی از وفا نداشت خاموش می کنم سخن بی بهانه را چون هیچ کس برای دلم ارزشی نداشت گمنام بگو برای خودت قطعه ای دگر دراین میان کسی غم بی یاریت نداشت گ.و.ع یا فاطمه زهرا(س)
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
منوی سایت
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت