نسل  عجیبی بودیم
نسلی که برای همه چیز باید رقابت می کرد
نسل کنکور و انتخاب رشته
نسل دعوا سر صندلی مترو
نسل دویدن پشت اتوبوس و چپیدن توی تاکسی
نسل ما لگد کردن رقیب و گذشتن از روی اون توی خونِش بود
نسل دیدن و نداشتن، خواستن ونتوانستن، رفتن و نرسیدن
نسل آرزوهایی که تا آخرش بر دلمان ماند
نسل آهنگ های سوزناک
نسل هایده و عرق سگی با طعم دیازپام......
نسل سیگار نامرغوب جگردار
نسل تحریم تنبان و خمیر دندان
نسل طلاق هفتاد درصد
نسل فیس بوک از سر بی کسی
نسل کش دادن دانشگاه از ترس سربازی
نسل درد و دل با دیوار
نسل دلتنگی برای طعم لب هایی که هرگز نچشیدیم
نسل ماندن سر دو راهی
نسل انتخاب بین بد و بدتر
نسل عقده ی دیده شدن، خوانده شدن، شنیده شدن
نسل بغض، ناله ، ضجه
"به ما که رسید" رودخانه ها خشکید، جنگل ها سوخت و ابرها نبارید
به ما که رسید سال و ماه با هم کورس گذاشتند
دل به هر کس دادیم، قبل از ما دلداده بود
سگ دو زدیم برای آغاز راهی که قبل از ما هزارها به آخر خطش رسیده بودند
نسلِ بی کسی
تمام.....!